Nastava prirodnih znanosti počinje u dobi u kojoj dijete stječe sposobnost kauzalnog promatranja svijeta. Uočavanje i otkrivanje prirodnih zakonitosti služe razvijanju i snaženju sposobnosti kauzalnog mišljenja i to tako da se razvija kvalitativno razmišljanje, uvažavajući međuodnos čovjeka i svijeta. Cjelokupna nastava fizike ne polazi od teorija i modela nego od doživljenih i promatranih fenomena. Gdje god je moguće komparativno se obrađuju suprotnosti. Iako se ukazuje na pojedinačne discipline datog predmeta, teži se tome da iste ne ostanu izolirane već se školuje promatranje pojava koje nadilaze sam predmet. Iz tog razloga treba uspostaviti vezu između umjetnosti i tehnike.
Nastava fizike se temelji na slijedećim načelima:
- Mjesto kvantitativnih predodžbi prirodnih pojava (preko modela) trebaju zauzeti misaoni procesi koji se mogu doživjeti i osjetiti, a koji se nadovezuju na opažanje
- u djetetu treba prvo oživjeti emocionalni odnos spram prirodnih fenomena
- nastava se temelji na njegovanju osjetila, na kvaliteti osjetilnog opažanja